آنزیم ها:
عسل حاوی تعدادی آنزیم از جمله گلوکز اکسیداز، انورتاز، دیاستاز( آمیلاز)، کاتالاز و اسید فسفاتاز[1] میباشد.
- گلوکز اکسیداز: این آنزیم گلوکز را تبدیل به گلوکولاکتون، اسید گلویک و پراکسید هیدروژن می نماید.
-انورتاز : این آنزیم توسط زنبوران بصورت گلوکوانورتاز یا فروکتوانورتاز به شهد اضافه میشود و سوکروز را به فروکتوز و گلوکز تجزیه میکند. [1] Glucose oxidase, Invertase, Diastase(Amylase), Catalase.
- دیاستاز (آمیلاز) : این آنزیم زنجیره های نشاسته را به دکسترین و مالتوز تبدیل می نماید. دیاستاز از زنبوران عسل و گرده منشأ می گیرد و در هنگام عمل آوری شهد توسط زنبوران به شهد اضافه میشود. میزان دیاستاز عسل بر حسب منشأ گل تفاوت دارد. نگهداری طولانی عسل و حرارت بالا منجر به بی اثر شدن این آنزیم میشود.
محققین معتقدند که حرارت 85 درجه به مدت 5 دقیقه دیاستاز را در عسل غیر فعال ساخته و همچنین PH خارج از 6/5 تا 3/5 نیز فعالیت این آنزیم را کاهش میدهد.
درباره این سایت